پرواضح است که در اکثر کشورها، بخش عمده ای از منابع دولت، از طریق اخذ مالیات تأمین می گردد و مالیات یکی از عمده ترین منابع درآمدی دولت است که در راستای اجرای سیاست های اقتصادی و همچنین بهبود رفاه اجتماعی ابزاری مؤثر و کارآمد محسوب می گردد.
حال آنکه به عقیده کارشناسان حوزه فقه اسلامی یکی از علتهایی که حوزه های علمیه بعد از صدها سال هنوز پابرجا هستند و به هیچ ارگانی وابستگی مالی ندارند میتواند وجوهات شرعی همچون خمس، زکات و .. باشد.مالیات نیز همانند این وجوهات شرعی برای دولت است و دولت میتواند با استفاده از شیوه های صحیح اخذ مالیلات، نیازهای جاری خود را جهت ایجاد رفاه عمومی در سطح جامعه تامین نماید.
آنان براین باورندنقش اداره مالیات برای دولت همانند نقش یک پدر در تامین نیازهای خانواده می دانند و معتقداند،نفت یک سرمایه ملی برای آیندگان است و انسان عاقل هیچ وقت از سرمایه اش برای امرار معاش هزینه نمی کند، بلکه هزینه ها را از سود بدست آمده انجام میدهد.اخذ مالیات با روشها صحیح میتواند به عنوان یک منبع غیر نفتی نقش مهمی را در جهت تامین منابع مالی لازم جهت ایجاد رفاه در سطح جامعه ایفا نماید.البته باید این مالیات با فرهنگ سازی و از روشهای صحیح، بدون اعمال فشار به مردم اخذ گردد.
دراین بین سازمان امورمالیاتی کشور جهت کاهش دغدغه فرارمالیاتی و گسترش فرهنگ پرداخت مالیات در کشور،در کنار انجام فعالیتهای ذاتی و قانونی خود پیوسته در جهت آگاهسازی افکار عمومی جامعه و تقویت بنیه های فرهنگی پرداخت مالیات میکوشد،اما شناسایی منابع و درآمدهای صحیح به راحتی امکان پذیر نیست و مشکلات خاص خود را دارد و با همکاری مردم و ابراز درآمدهای واقعی از سوی آنان بدست خواهد آمد.
درپایان و به نظرنگارنده" مهدی حیدرپور"،با گسترش اعتماد ،ترویج روح جمعی ، بهره گیری از شیوه های اخلاقی وباتاسی ازفرمایشات مقام معظم رهبری(همدلی وهم زبانی) فرهنگی را در جامعه گسترش می دهیم که افراد جامعه به پرداخت مالیات به عنوان وظیفه دینی و مسؤولیت اجتماعی نگاه میکنند و فرار از آن را معصیت و گناه می شمارند و به آن بصورت یک امر مذموم و ناپسند می نگرند و سرپیچی از پرداخت مالیات را مترادف با خیانت ملی و تجاوز به حقوق دیگران میدانند.
تهیه وتنظیم :پایگاه فرهنگ مالیاتی کشور
برگرفته ازپایگاه فقه اسلامی
