شهریاری گفت: هزینه شناسایی خانه های خالی که برای احتکار نگهداری شده بسیار فراتر از درآمدی است که از محل مالیات این گونه خانه ها اخذ شود.
کمال الدین شهریاری، عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی، در برنامه گفت و گوی اقتصادی رادیو گفت و گو در خصوص مالیات بر خانه های خالی، اظهار کرد: اگر بنده در زمان تصویب قانون مالیات بر خانه های خالی در مجلس حضور داشتم حتما مانع تصویب چنین قانونی می شدم.
وی افزود: زمانی که قوانین بر اساس اقتضائات زمانی و با شتاب تصویب می شود معمولا از غنای کارشناسی تهی می گردد و در مرحله اجرا با مشکلات و معضلاتی مواجه خواهد شد.
عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی گفت: قانون مالیات بر خانه های خالی از دو جهت غیرقابل اجراست؛ دلیل اول بر مبنای شرایط اقتصادی کشور است؛ به گونه ای باشد که سفته بازی و احتکار انجام می شود.
شهریاری ادامه داد: به دلیل اینکه فضای کسب و کار در کشور ناکارآمد و نامناسب است، سرمایه هایی که باید صرف اشتغال و تولید شود در احتکار ارز، طلا و مسکن به کار گرفته می شود و مردم برای حفظ ارزش منابع مالی و عدم کاهش قدرت خرید، نقدینگی را به کالا تبدیل می کنند.
وی بیان کرد: قرار نیست این قانون مانع افزایش قیمت مسکن شود، بلکه باید از احتکار در بازار مسکن جلوگیری کند. به عنوان مثال برخی افراد برای حفظ ارزش پول به خرید مسکن روی می آورند و تا زمانی که قیمت مسکن افزایش یابد، آن را به فروش نمی رسانند.
عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی توضیح داد: این قانون به دلیل برخی نواقص و نیز فقدان زیرساخت ها، مهیای اجرا نیست و مانع احتکار مسکن نمی شود، زیرا در کشور حدود ۲۴ میلیون واحد مسکن وجود دارد و شناسایی خانه های خالی و علت خالی بودن آنها کار بسیار مشکلی است.
شهریاری در ادامه تصریح کرد: به عقیده بنده هزینه شناسایی خانه های خالی که برای احتکار نگه داری شده بسیار فراتر از درآمدی مالیاتی از این گونه خانه ها است.
وی در پایان تاکید کرد: به جای رفتن به سمت دریافت از خانه های خالی باید بازار مسکن را از سفته بازی نجات و این بازار را به سوی تولید و عرضه هدفمند سوق داد.