پایگاه فرهنگ مالیاتی کشور

فرهنگ مالیاتی کشور،جهت آشنایی هرچه بیشترآحادمردم باپرداخت مالیات افتتاح شده است
%@%بدانید و آگاه باشید،مالیات یک فریضه و یک راه شرعی در تامین نیازهای مادی کشور است، پایگاه فرهنگ مالیاتی کشور معتقداست مالیات یک تنبیه اجتماعی نیست بلکه مالیات یک فرصت اجتماعی است -آگاه باشید پایگاه فرهنگ مالیاتی کشور،به عنوان یکی از مبلغان فرهنگ مالیاتی درکشور باهدف گسترش اعتلاء فرهنگ مالیاتی کشور می کوشد و به کمک و یاری شما نیاز منداست %@%           
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
(@)__ بدانیم و بدانید مالیاتی __(@) بدانید،دولت درجهت تحقق بخشی از خواسته های مردم درخصوص بالا بودن سطح رفاه و درآمد ،توسعه عدالت اجتماعی وخدمات آموزشی، تولید و اشتغال و سطح بالای پوشش های بیمه ای برنامه هایی را تنظیم وبه مرحله اجرا در آورده است که هدف غایی این برنامه ها آشنایی مردم و مودیان مالیاتی با محل هزینه کرد مالیات می باشد تا پرداخت کنندگان مالیات بدانند پولی که به عنوان مالیات به دولت می دهند در جهت رفاه و آسایش خودشان هزینه می شود. بدانید،فرار مالیاتی منجر به کاهش درآمدهای مالیاتی دولت و اخلال در بودجه بندی شده و مانعی برای دستیابی به اهداف دولت می شود. علاوه براین فرار مالیاتی باعث نارسایی در توزیع عادلانه درآمد، گردآوری ثروت و انباشت غیر تولیدی، تجمل گرایی و افزایش فاصله طبقاتی شده و مآلاً به افزایش تنش های سیاسی و اجتماعی منجر خواهد شد. بدانیم سازمان امورمالیاتی کشور جهت کاهش دغدغه فرارمالیاتی و گسترش فرهنگ پرداخت مالیات در کشور،در کنار انجام فعالیت‏های ذاتی و قانونی خود پیوسته در جهت آگاه‏سازی افکار عمومی جامعه و تقویت بنیه‏ های فرهنگی پرداخت مالیات می‏کوشد. بدانیم باگسترش اعتماد ،ترویج روح جمعی ، بهره گیری از شیوه های اخلاقی وباتاسی ازفرمایشات مقام معظم رهبری(همدلی وهم زبانی) فرهنگی را در جامعه گسترش می دهیم که افراد جامعه به پرداخت مالیات به عنوان وظیفه دینی و مسؤولیت اجتماعی نگاه میکنند و فرار از آن را معصیت و گناه می شمارند و به آن بصورت یک امر مذموم و ناپسند می نگرند و سرپیچی از پرداخت مالیات را مترادف با خیانت ملی و تجاوز به حقوق دیگران میدانند
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
 سوالات مالیاتی  چرامالیات بدهیم  چرافرهنگ مالیاتی   دادخواهی مالیاتی  چالش های مالیاتی  فریضه ای بنام مالیات  بدانید و بدانیم مالیاتی  دغدغه ای بنام فرار مالیاتی  بازار و دغدغه ای بنام مالیات  معافیت های 17گانه مالیاتی  یاداشتی مالیاتی از ونکوورکانادا  بهترین راهکارهای کسب مالیات   فرآیندهای الکترونیکی شده مالیاتی  مزایایی ارسال اظهارنامه الکترونیکی  راهکارهای گسترش فرهنگ مالیاتی  اگر مالیات پرداخت نکنیم چه می شود؟   سازمان امورمالیاتی وفرهنگ مودی مداری  چرانسبت به پرداخت مالیات آلرژی داریم ؟   گسترش فرهنگ مالیاتی با مدیریت جهادی  گسترش فرهنگ مالیاتی باهمدلی و همزبانی  اهمیت برگزاری جشنواره ملی فرهنگ مالیاتی  ثروتمندان چقدر به پرداخت مالیات توجه دارند؟  مالیات برارزش افزوده شامل کدام کالاهانمیشود  پیام پایگاه فرهنگ مالیاتی به مناسبت روز مالیات  انتظار مردم از سازمان امور مالیاتی دولت یازدهم  دلایل عدم ارسال اظهارنامه مالیاتی توسط مودیان  عملکرد سازمان امورمالیاتی در کاهش فرارمالیاتی   عملکردسازمان مالیاتی درارتقاءفرهنگ مودی مداری
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما
محل لوگوی شما

حضرت علی(ع) مصداق کامل اسوه حسنه

روزپدزامیرالمومنین علی علیه‏السلام الگوی همیشگی است که می‌توان همه کمالات را در او سراغ گرفت و بدان‏ها اقتدا کرد. آن حضرت نه‏ تنها از آنِ شیعیان که الگوی همه مسلمانان و جمله آزادگان است. امام علی علیه‏السلام، تجسم ارزش‌های دینی و اسلام مجسّم است، انسانی در اوج عرفان، عبادت، سلوک و در عین حال سیاست‏مدار و جامعه ‏ساز.

شدت عمل را با رحمت و عطوفت به مومنان آموخت؛ اهل مداهنه نبود و هیچگاه حقیقت را قربانی مصلحت نکرد. کتاب فضل علی علیه‏السلام چندان پربرگ‏وبار است که تنها می‌توان شمه‏ای از فضایل ناپیدای علوی را واکاوید و پیش روی همگان نهاد.

از آنجا که حس کمال‏جویی و ویژگی الگوطلبی و نمونه‏ پذیری، امری فطری و ذاتی است و آدمی برای رهیابی به سرمنزل به مناسبت ولادت امیرالمومنین مقصود و دستیابی به کمال مطلوب، در جست‌وجوی اسوه‌هایی برای پیروی از آنها و گرفتن سرمشق برمی‏آید، باید الگوهای مطلوب را بشناسد.

حضرت علی علیه‏السلام پس از پیامبراعظم صلی‏ الله ‏علیه‏ و‏آله مصداق کامل اسوه حسنه است و پیروی از ایشان موجب هدایت و کمال امت اسلامی، بلکه انسانی است.

شیوه آن بنده راستین حق، سبب ترقی، رشد و تکامل بشر خواهد بود و به همان نسبت سرپیچی از روش او، گمراهی و نابودی همیشگی را در پی خواهد داشت.

تهیه وتنظیم : پایگاه فرهنگ مالیاتی کشور

برگرفته ازکتاب فروغ ولایت

نظرات (۲۰)

  • مهدی حیدرپور
  • انسان با اراده، در برابر وسوسه‌ها چراغ سبز نشان نمی‌دهد و به راحتی از جاده سلامت خارج نمی‌شود. باید دانست که پایداری در برابر لغزش‏ها، رمز موفقیت و نیک‏فرجامی است. خوشا به حال پرواپیشگانی که سدّ معصیت نشکستند و خود را به گناه نیالودند و هم آنان پیروزمند و سعادتمند هستند. مولای پرواپیشگان، علی علیه‏السلام بنا به نقل شیعه و اهل سنت می‏فرماید: ما ظفر من ظفر الاِْثْمُ بِهِ. 21 آن کس که گناه بر او چیره شود، پیروز نخواهد شد.
    اینک ماییم و این هم کرانه بی‏پایان سخنان نغز و پر عمق مولای متقیان که ره‏توشه و چراغ راه انسان‏های جویای فضیلت است.
    خویشانت را گرامی بدار که بال‏های تواند و با نیروی آنان می‌توانی پرواز کنی و همچنین آنان ریشه تواند که به آن بازمی‏گردی و دستان تواند که با آنان به دشمن یورش می‏بری. اصولاً دل‏بستگی به خانواده، حفظ و حراست از بستگان و رسیدگی به آنان، اهتمام به صله رحم، استوار ساختن پیوند خویشاوندی از سنّت‏های نیکو و از اصول اساسی در فرهنگ اسلام به شمار می‏رود که مورد تاکید جدی امام علی علیه‏السلام است. از آنچه گذشت، درمی‏یابیم که علی علیه‏السلام، سرچشمه کرامت و قله بلند فضایل و کمالات انسانی است. او پرورش یافته اسلام است. پابه‏پای پیامبر حرکت می‌کرد و دوست و دشمن به فضایلش معترفند. چنین شخصیتی نمونه آرمانی همه جوامع انسانی است. ابن عباس در سخنی کامل در حق ایشان می‏فرماید: به خدایی که جان من در دست اوست، اگر دریاها، مرکب و درختان، قلم و همه آفریدگان زمین، نویسنده شوند، نمی‌توانند فضایل علی علیه‏السلام را بنویسند.
    ایشان در وصیتی به فرزند خود امام حسن علیه‏السلام درباره رعایت حقوق خانواده و خویشاوندان می‏فرماید: واکرِمْ عشِیرتک فاِنّهُم جناحُک الذی بهِ تطیرُ و أصلُک الّذی الیهِ تصیرُ و یدُک التی بِها تصُولُ.
    شیوه و رفتار حضرت علی علیه‏السلام با فرزندانش بر اساس تربیت نبوی بود. ایشان در سخنی زیبا به حسن و حسین علیهماالسلام، فضیلت‏ها و ارزش‌های متعالی در زندگی را چنین می‏آموزد: تقوا پیشه‌سازید. در پی دنیا و مظاهر آن نباشید حتی اگر دنیا به شما روی آورد. بر هر چه از مواهب دنیایی است و از دست می‌دهید، تاسف نخورید. به حق سخن بگویید. برای پاداش الهی کار و کوشش کنید. دشمن ستمگر و یار ستم‏دیده باشید. در کارهایتان نظم داشته باشید. برای ایجاد صلح و آشتی بین مردم بکوشید. حال یتیمان را رعایت کنید و نگذارید نابود شوند. همسایگان خود را مراعات کنید. مبادا در عمل به قرآن، دیگران بر شما پیشی گیرند. همواره مراقب نماز باشید. امربه‏معروف و نهی از منکر را هرگز ترک نکنید که در آن صورت، بدان بر شما مسلط می‌شوند و دعایتان مستجاب نخواهد شد. بر شما باد هم‏بستگی و از تفرقه و پشت کردن به یکدیگر بپرهیزید.
    حضرت درباره حقوق همسران می‏فرمود: مبادا بر زنان خویش ستم روا دارید و آنان را از حق خویش محروم‌سازید. هر کس به اندازه یک درهم گوشت برای همسر و فرزندان خویش خریداری کند، مانند کسی است که برده‏ای را آزاد ساخته است
    امام علی علیه‏السلام از نظر خانوادگی و توجه به کانون انس و الفت نیز الگویی نیکو برای تمام خانواده‌هاست. امام، بزرگ‌ترین عامل خوش‏بختی و راز کام‏یابی خانواده را در گرم و باصفا نگاه‏داشتن کانون خانوادگی، اخلاق پسندیده و محبت و مهربانی و وفاداری در آن می‏داند و می‏فرماید: به خدا سوگند، هیچگاه فاطمه را به اکراه به کاری وانداشتم و او را ناراحت نکردم و خشمگین نساختم تا خداوند او را نزد خویش برد و او نیز هیچ زمان مرا ناراحت نکرد و هرگاه به او نگاه می‌کردم، همه ناراحتی‏ها و اندوه‌ها و غم‏هایم را از یاد می‏بردم.
    در سیره عبادی امام، نماز بزرگ‌ترین جلوه عبادت واساسی‏ترین نماد بندگی و رکن نخستین و پایه اصلی دین است. مومن کسی است که دوستی، دشمنی، دادن و گرفتن او برای خدا باشد. در بحرانی‏ترین زمان‌ها و مکان‏ها نیز نماز اول وقت امام به تاخیر نمی‏افتاد، چنان‏که در جنگ صفین گاه و بی‏گاه به خورشید نگاه می‌کرد و مراقب بود که وقت زوال نگذرد. ابن عباس از حضرت پرسید: ‌ای امیرمومنان، چرا گاهی از جنگ دست می‏کشی و به آسمان می‏نگری؟ فرمود: به خورشید و زوال آن نگاه می‌کنم تا وقت نماز را بدانم و نماز اول وقت را از دست ندهم. ابن عباس با شگفتی پرسید: آیا هنگام نبرد که مجال اندیشیدن به چیز دیگری جز جنگ نیست، به نماز اول وقت می‏اندیشی؟ فرمود: ما برای چه با آنان می‏جنگیم؟ آیا برای نماز، نبرد نمی‌کنیم؟
    امیرمومنان علی علیه‏السلام درباره اخلاص نیز می‏فرماید که تمام دوستی‏ها و دشمنی‏ها و جذب و دفع، همه و همه باید برای خدا باشد: المومِنُ منْ کان حُبُّهُ لِلّهِ و بُغضُهُ للّه‏ِ و أخذُهُ للّه‏ و ترْکُهُ للّهِ .
    آن‏گاه به نوع عبادت خود اشاره می‌کند و می‏فرماید: هیچگاه خداوند را از روی ترس یا به طمع و چشم‏داشت پاداشی نپرستیدم، بلکه چون خداوند را شایسته پرستش دیدم، او را عبادت کردم.
    خداشناسی علی علیه‏السلام به اندازه عظمت و بزرگی خود اوست؛ زیرا خدا را در همه حال حاضر و ناظر بر رفتار و برنامه‌های خویش می‏داند و او را به چشم دل می‏بیند، عبادت او، عبادت آزادگان است که فقط به شکرانه ذات حق و بدون چشم‏داشت پاداشی صورت می‏پذیرد. خود در این باره می‏فرماید: گروهی خدا را از روی رغبت و میل (به بهشت) می‏پرستند که این عبادت تاجران و سودجویان است و گروهی خدای را از روی ترس، پرستش می‌کنند که عبادت بردگان است و عده‏ای به سبب شکر نعمت‏های الهی و سپاس (و اینکه حضرت حق را شایسته عبادت می‏دانند) او را می‏پرستند و این عبادت آزادگان است.
    سیره امام علی علیه‏السلام در بعد فردی و خانوادگی نیز در اوج است. حضرت علی علیه‏السلام، یگانه خداشناس است. او در خانه خدا چشم به جهان گشود و در خانه حق، کام جانش به نام حق و به یاد خدا شیرین شد. او در خداشناسی به یقین کامل رسیده بود، آن‏چنان‏که می‏فرماید: اِنّی لعلی یقینٍ مِنْ ربّی و غیْرِ شُبهةٍ مِنْ دینی؛ من درباره پروردگارم، خود به سرمنزل یقین رسیده‏ام و در دینم تردیدی ندارم .
    امام برای آموزش و پرورش مردم در تمام ابعاد زندگی‏شان اهمیت ویژه‏ای قائل بود و بر دو نکته اساسی تاکید می‏ورزید. ابتدا در بخش فرهنگ مردم گذشته، باید تنها سنّت‏های نیکو و آداب و رسوم خوب آنان را  فراگرفت و به کار بست و در بخش آموزش باید چیزی را به مردم آموخت که برای دنیا و آخرت آنها سودمند باشد و بتوانند از آن در زندگی‏شان بهره گیرند. از نظر علی علیه‏السلام فقط علمی ارزش دارد که شخصیت انسان را بسازد و رشد و تکامل بخشد و او را به خداوند و اوج تقرب برساند.
    امام همیشه در دسترس همگان بود به گونه‏ای که پایین‏ترین رده‌های اجتماعی نیز به سهولت و بدون کوچک‌ترین مشکل و مانعی با وی دیدار می‌کردند و مشکلاتشان را با او در میان می‏گذاشتند. به کارگزاران خود نیز سفارش می‌کرد که هیچگاه از دید مردم غایب نشوند. در این راستا به پسر عموی خود قثم بن عباس که زمام‏دار مکه بود، چنین می‏نویسد: صبح و عصر برای رسیدگی به امور حاجیان و مردم مکه بنشین. به کسانی که پرسشی دارند، پاسخ ده. جاهلان را بیاموز و با دانشمندان مذاکره کن. در میان تو و مردم باید واسطه و سفیری جز زبانت و حاجب و پرده‏ای جز چهره‏ات نباشد. افرادی را که با تو کار دارند، از ملاقات با خود محروم مساز. اگر ابتدا آنها را از درِ خانه‏ات برانند، حل مشکل آنها پس از آن، این بی‏حرمتی و بی‏اعتنایی را جبران نخواهد کرد.
    از دید امام علی علیه‏السلام، مهربانی و محبت با مردم، در جذب دل‌ها و اداره کردن انسان‏ها، نقش ارزنده‏ای دارد و سبب می‌شود زمام‏دار بر قلوب مردم حکومت کند. ایشان درباره مهرورزی به انسان‏ها در عهدنامه مالک اشتر می‏فرماید:
    دلت را از رعایا، پر از مهر و محبت و لطف کن. در برابر آنها درنده و آزارکننده‏ای مباش که خوردن آنان را غنیمت شماری.
    علی علیه‏السلام به تمام معنا، قانون‏مدار و مجری قانون الهی بود و در این راه میان خودی و غریبه تفاوتی نمی‏گذاشت و اگر کسی برخلاف قانون عمل می‌کرد، بدون در نظر گرفتن موقعیت و مقام وی، حدود الهی و قانونی را بر وی اجرا می‌کرد و هیچ واسطه و شفاعتی را نمی‏پذیرفت. از سوی دیگر، بسیار دقیق و منظم بود و دیگران را از بی‏برنامگی بازمی‏داشت. ایشان در عهدنامه مالک اشتر برای حفظ نظم و انجام کارها در وقتشان فرمود: کار هر روز را در همان روز انجام ده؛ زیرا هر روز کاری ویژه خود را دارد و از شتاب درباره کارهایی که زمانشان نرسیده یا سستی در کارهایی که امکان انجام آن فراهم است یا لجاجت در اموری که مبهم است یا سستی در کارها هنگامی که آشکار است، برحذر باش و هر کاری را در جای خود و به موقع انجام بده
    حضرت در سفارش به محمد بن ابی بکر، والی مصر چنین می‏فرماید: با همگان یکسان رفتار کن، چه آن‏گاه که گوشه چشم به آنان افکنی و چه آن‏که خیره‏شان نگاه کنی تا زورمندان و بزرگان، در تبعیض طمع نورزند و ناتوانان از عدالت تو نومید نشوند. 5 از روزی که حضرت علی علیه‏السلام خود را شناخت، بر محور حق حرکت کرد و در این راه هماره با حق دمساز بود. به همین دلیل، پیامبر(ص) فرمود: الْحقُّ مع علِیٍّ أینما مال؛ حق به دنبال علی علیه‏السلام است هر جا که برود .
    از نظر امام علی علیه‏السلام، همه انسان‏ها فرزندان یک پدر و مادر و در نژاد و طبقه برابرند و هیچ انسانی از این جهت، بر دیگری برتری ندارد. ایشان به صراحت می‏فرماید: ایُّها النّاسُ اِنّ آدم لمْ یلِدْ عبدا ولا امةً و انّ الناس کُلّهُم أحرارٌ؛
    امام علی علیه‏السلام در برخورد با مردم و جوامع انسانی، دیدگاهی فراتر از دید مسلمان به مسلمانی دیگر داشت. در دیدگاه او مردم از نظر اجتماعی به دو دسته تقسیم می‌شوند. دسته‏ای از آنها، برادر دینی‏اند و دسته‏ای دیگر، در آفرینش با مسلمانان یکسانند. ازاین‏رو، با هر یک از آنها متناسب با آنچه خداوند و سنّت پیامبر تعیین کرده است و نیز متناسب با شأن و کرامت انسانی آنان عمل می‌کرد. در سفارش به مالک اشتر در همین مورد می‏فرماید: فاِنّهُم صِنفانِ: اما أخٌ لک فی الدِّینِ و إمّا نظِیرٌ لک فِی الْخلْقِ.
    در روایتی دیگر پیامبراکرم صلی‏الله‏علیه‏و‏آله به حضرت علی علیه‏السلام فرمودند: ای علی، بی‏شک تو کسی را که پیرو تو باشد، هدایت خواهی کرد و آن‏که با سیره و راه تو مخالف است، به یقین، تا روز قیامت گمراه خواهد ماند.

    رسال نظرا

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی