در اکثر کشورها، بخش عمده ای از منابع دولت، از طریق اخذ مالیات تأمین می گردد؛ ضمن اینکه سهم مالیات از کل درآمدهای عمومی در میان کشورها، متفاوت بوده و تعیین میزان آن ارتباط مستقیمی با سطح توسعه و ساختار فرهنگی و اقتصادی آنها دارد.
به عبارتی دیگر هدف از دریافت مالیات این است که، هزینه مالیات صرف امنیت و رفاه اجتماعی، احداث مراکز درمانی، کارهای عمرانی وزیربایی می‌شود.
دراین خصوص تحلیلگران اقتصادی به‌طور کلی علل فرار از نظام مالیاتی را به دو دسته عمده تقسیم میکنند؛ دسته اول علل مربوط به پرداخت‌کنندگان، مثل نفع‌پرستی و ترجیح‌دادن منافع شخصی بر منافع اجتماعی، عدم اعتقاد به نظام مالیاتی یعنی با مراجعه به مودیان مالیاتی، این نتیجه حاصل می‌شود که اکثرا اعتقادی به لزوم پرداخت مالیات وضع شده از طرف دولت ندارند.
به‌گونه‌ای که موجب پیچیدگی و تغییر مداوم این قوانین شده است. اما تحلیلگران اقتصادی معتقداند، در نقطه مقابل فرار مالیاتی، تمکین مالیاتی مودیان قرار دارد که نظام‌های مالیاتی می‌کوشند تا با شیوه‌های مختلف آن را عملی کرده و میزان آن را افزایش دهند.
حال آنکه با وجود فرهنگ‌سازی‌هایی که در کشور بعد از انقلاب صورت گرفته، همچنان فرار مالیاتی همواره یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های نظام مالیاتی کشور است.
