7مردادماه که نامگذاری شده است به روز خبرنگار،به واقع بهانه ای است تا از انسان هایی که با سلاح قلم در زمینه ی اطلاع رسانی به مردم ، فعّالیّت دارند ، تقدیر به عمل آوریم .
در روزگاری که به عصر ارتباطات و فن آوری معروف است ، خبرنگار به عنوان مهمترین ابزار اطلاع رسانی نقش مهمی بر عهده دارد . خبرنگاری ، حرفه ی پرمسؤلیّتی است که اصول اوّلیه ی آن تعهّد ، خلاقیّت ، احترام به آزادی عقیده و داشتن صداقت است .
دراین خصوص بایستی به این نکته اذعان نمودکه:روزنامهنگاری با تولید انبوه خبر و گزارش برای عموم مردم به صورت آماتوری در سدههای هفدهم و هجدهم آغاز شد و سیر تحول آن در نیل به حرفهایگری مرهون آزمون و خطاهای بسیاری در سدههای نوزدهم و بیستم است. بلوغ روزنامهنگاری و حرفهایگرایی سده بیستم طی مراحل مختلف محقق و با عبور روزنامه نگاران از مراحل سخت و رشد و تکامل حرفهای با یاری مراکز علمی و پژوهشی و دانشگاهی میسر شد.
حال با توجه به سیر تحول پیشگفته درباره روزنامهنگاری، مساله اساسی این است که روزنامهنگاری به عنوان یک حرفه براساس چه مبانی و اصولی استوار شده است؟ چه جایگاه و چه چشماندازی در آینده دارد؟ پاسخ ازنظر نگارنده این است که آزادیهای بنیادین نظیر آزادی بیان، عقیده، مطبوعات، به همراه درستی، امانتداری، واقعگرایی، بیطرفی، شفافیت و اعتبار منبع و رعایت استانداردهای روزنامهنگاری و اخلاق حرفهای و نظام حقوقی پشتیبان آن(رژیم تنبیهی و نه اجازه قبلی)، در فرآیند تولید خبر ملاک و فلسفه وجودی روزنامهنگاری و حرفهایگرایی آن را تشکیل میدهند.
به واقع، حوزه ی خبر ، حوزه ای جذاب و پرمخاطره و در عین حال بسیار متنوّع است . گوناگونی اخبار باعث شده که خبرنگاران هم هر کدام در یک حوزه ی خبری تخصّص پیدا کنند . گاه انتشار برخی خبرها برای خبرنگار دردسرهایی به بار می آورد از این رو این حرفه افرادی را طلب می کند که علاوه بر تیزبینی ، صداقت و سرعت عمل ، شهامت گفتن حقایق را هم داشته باشد . آنچه مسلم است خبرنگاری که صداقت پیشه و متعهد است از گفتن حرف حق ابایی ندارد و شرافت خبرنگاری را با ریاکاری آلوده نمی کند .
دراین راستاکانون گفتمان رضوی معتقد است،خبرنگار تنها فردی است در جامعه که علاوه بر دغدغه خود اضطراب و دغدغه و مشکلات جامعه را به عنوان حافظ حقوق جامعه و مردم بهمراه دارد.
درپایان و به نظرنگارنده (مهدی حیدرپور)،انبوه کسانی که در شبکههای اجتماعی مشغول نوشتن و داد و ستد پیام ها و اخبار هستند هر چند از درون خود خبر میدهند ولی رسالت خبرنگاری جدید دیگر صرفاً بیان اخبار خویش نیست. آنان باید بتوانند بدون این که لزوماً از دنیای خود خارج شوند ، با به رسمیت شناختن چندگراییهای ضروری زندگی و خصلت تکمیل متقابل آنها، افقها را وسعت ببخشند.
فراتر از این خبرنگاران آماتور شبکههای اجتماعی، خبرنگاران حرفهای به عنوان یک قشر مؤثر از روشنفکران دوران اخیر باید یک وظیفه تفسیری برعهده گیرند. به قول باومن این وظیفه تفسیری رسالت جدید روشنفکران عصر انفجار اطلاعات و رسانهها است؛این خبرنگاران باید از توانایی برکشیدن خویش به بالای شبکههای ارتباطیِ قرارگاه نظامهای متفاوت معرفتی برخوردار باشند بدون این که لزوماً تماس خود با «اندرون» این نظامها را از دست بدهند.
روز خبرنگار بر تمامی خبرسازانی که در عرصه ی حق و عدالت قلم فرسایی می کنند ، گرامی باد .
===================================================
در هفتهای که به نام خبرنگار نامگذاری شده است، برنامههای مختلف و متنوعی به اجرا درمیآید تا هم یادی شود از شهید عرصه رسانه، محمود صارمی که تا پای جان از انجام رسالت خود دست نکشید و هم تقدیری هرچند جزیی و ناچیز از کسانی باشد که اهداف بلند و ارزشمندی چون آگاهی بخشی به جامعه، پیگیری مسائل، مشکلات و دغدغههای مردم و در نهایت پیشرفت و تعالی جامعه را دنبال میکنند و در این راه نهتنها از هیچ تلاشی دریغ نمیکنند، بلکه بارها و بارها بخاطر همین اهداف هزینه نیز میپردازند و بعضاً ناملایمات را نیز تحمل میکنند تا شاید گرهای هر چند کوچک از مشکلات مردم باز شود.
خبرنگاران از جمله اقشار زحمتکش جامعه هستند که در کار حرفهای خود هیچگاه آرام و قرار ندارند، به استقبال خطر میروند، گاه حتی تحقیر میشوند، اما در انجام وظیفه رسانهای خود مصمم هستند و در جهت روشنگری جامعه و پیگیری مطالبات مردم خستگی ناپذیرند.
با تمام این احوال خبرنگاران و فعالان رسانهای نیز دغدغههایی دارند. با این تفاوت که دغدغههای آنها در دو جهت فردی و اجتماعی است که ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر دارند. از این رو میتوان گفت مشغله ذهنی یک خبرنگار و فعال رسانهای همان دغدغهها و مشکلاتی است که مردم دارند.
بر همین اساس مشکلاتی را که خبرنگاران با آنها مواجهند و در بیشتر اوقات تحمل میکنند، بیش از آنکه فردی باشد، اجتماعی است؛ چراکه علاوه بر مسائل، گرفتاریها و دغدغههای فردی، در مسیر انجام وظیفه رسانهای نیز انواع و اقسام مشکلات و موانع دیده میشود که خبرنگاران باید آنها را به جان بخرند تا به هدف مورد نظر دست یابند. تمام این موارد گویای آن است که توجه به دغدغههای خبرنگاران یک ضرورت همیشگی است و اگر از آن غفلت شود، نه فقط خبرنگار، بلکه کل جامعه آسیب خواهد دید.
وقتی صحبت از جایگاه و شأن بالای خبرنگاران و نقش کلیدی آنها در پیگیری مسائل و مشکلات مردم در میان است، باید دانست که بیتوجهی به چنین جایگاهی و غفلت از دغدغههای خبرنگاران آسیبهای فراوانی را متوجه جامعه خواهد کرد.
فراموش نکنیم که یکی از نشانهها و بلکه شاخصهای توسعهیافتگی هر جامعهای برخورداری از توان و قدرت رسانهای بالاست که امروزه در جوامع پیشرفته، نمود خاصی دارد و لازمه آن نیز در نگاه نخست بها دادن به رسانهها و رعایت شأن و جایگاه خبرنگاران است و اینکه دغدغههای آنها جدی گرفته شود.
هفته خبرنگار فرصت مغتنمی است تا بخشی از این دغدغهها مطرح و مسئولان نیز آنها را مورد توجه قرار دهند، وگرنه برگزاری یک یا چند مراسم برای تقدیر از فعالان رسانهای که به سبک و سیاق هر سال برگزار میشود، در عین اینکه خوب است، اما کافی به نظر نمیرسد و به نظر نگارنده مهمتر از این مراسمها و دیدارها، فراهم نمودن شرایط و فضابی مناسب برای بیان دغدغهها و مشکلات خبرنگاران در ابعاد مختلف است تا شاید زمینه رفع بخشی از این دغدغهها در استان فراهم گردد.